Nierzeżączkowe zapalenie cewki moczowej u mężczyzn

Choroba ta określana skrótem NGU jest równie częsta jak rzeżączka i dotyczy głównie ludzi młodych jest trudniejsza do leczenia, częściej daje nawroty i powikłania. Wylęganie choroby, zależnie od czynnika wywołującego, trwa od kilku dni do miesiąca.

Wyciek z cewki moczowej jest zazwyczaj skąpy, śluzowy, lub niezbyt obfity, śluzowo-ropny. Jednakże może być też obfity, ropny, podobnie jak w rzeżączce. Niekiedy rano pojawia się kropla wydzieliny, bądź chory zauważa tylko plamy na bieliźnie, odczuwa wilgotność u ujścia cewki moczowej, albo też dostrzega zlepienie tego ujścia.

Częste jest pieczenie lub ból w cewce moczowej. W badaniu mikroskopowym stwierdza się liczne leukocyty. Właściwe rozpoznanie można ustalić po wyłączeniu mikrobiologicznym rzeżączki. Konieczne jest też wykonanie badania mające na celu ewentualne wykrycie rzęsistków i grzybów w celu ustalenia właściwego leczenia.

Głównym czynnikiem zakaźnym są bakterie (Chlamydia trachomatis), które można wykryć tylko przy zastosowaniu specjalnych technik wirusologicznych. Leczenie zależy od przyczyny, ale naczelną zasadą jest leczenie obojga partnerów, gdyż zaniedbanie tego bywa przyczyną nawrotów.

Najczęściej są stosowane przez dość długi czas leki z grupy tetracyklin. Po leczeniu konieczne jest systematyczne badanie kontrolne.