Kiła utajona


Nie leczona choroba po okresie około 2 lat od zakażenia przechodzi w stadium utajenia i rozwija się skrycie bez objawów.

Kiła utajona

Nie leczona choroba po okresie około 2 lat od zakażenia przechodzi w stadium utajenia i rozwija się skrycie bez objawów.

Jedynie serologiczne badania krwi dają wyniki dodatnie. Często bywa ona wykrywana tylko przypadkowo, przeważnie dzięki profilaktycznym badaniom serologicznym krwi np. u pracowników zakładów pracy, osób podejmujących pracę, poborowych, chorych przyjmowanych do szpitala.

Badania te pozwalają wykryć chorobę u osób nie zdających sobie z niej sprawy, ale mimo pozornego zdrowia, w przyszłości są one narażone na poważne następstwa. Po dłuższym okresie od zakażenia dochodzić może do uszkodzenia układu nerwowego np. do wiądu rdzenia, do utraty wzroku lub do choroby psychicznej, jeśli chory nie podjął leczenia.

Wystąpić może również choroba serca i naczyń krwionośnych, czyli kiła sercowo-naczyniowa lub powstać mogą także guzy nazywane kilakami (w skórze, w kościach i stawach oraz w narządach wewnętrznych).

Zastosowanie właściwego leczenia kiły prowadzi do całkowitego wyleczenia. Podstawowym lekiem są odpowiednie antybiotyki a ich dawki zależą od czasu trwania choroby i jej postaci.

Leczenie trwa zazwyczaj 3-4 tygodni, a obserwacja kilkanaście miesięcy do kilku lat. Jeżeli leczenie podjęto dopiero w okresie kiły trzeciego okresu sytuacja jest bardziej skomplikowana, ponieważ mogło już dojść do uszkodzenia przez chorobę ważnych narządów i nie zawsze można przywrócić pełnię zdrowia.